Her gidende eskidi hüsnüm, cemalim
Gark oldum derde, pür ayan oldum
Ziyan oldu gitti, benim gençliğim
Kumdan kaleler gibi yerle bir oldum.
Saymadım kime neye, kaç akçe ömür
Anımı saymadım, günü saymadım.
Dönmedim geriye, hayalde kaldım
Konup, geçip, gidenlere han oldu gönlüm.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder