Üzgünüm

Dün gece bir mum gibi erittim seni,
Hüznümün karanlığında…
Aksin, yüzüme dokundu
bana bakarken korktu.
Hükmün sabah altıya kadardı.
...Işıldayan göz bebeklerimdi
bir zamanlar senin şavkın sandığın…
Kucağında uyumaya korktuğum,
suretin titrerken nefesimin buğusunda,
Üzgünüm, güneş doğdu kayboldun...