Piç sevdalar

içimden bir yol geçiyor, taşlı topraklı...
Bazen otoban oluyorum,
zift dökülmüş üstüme
yazın sıcağı vurdugunda, emiyorum güneşi
açlığımı bilmezsiniz,
içten içe pişiriyorum,
ve devşirme sevgileri
İçimde bir tünel, sonu yok karanlık.
içimde bir fırtına, sel getiren cinsinden.
alıp benden canımı, bilinmeze götüren.
içimden, öfke geçiyor
öfke ki bir bıçak gibi
keskin tarafı kendime dönük
ve niyetlere adanmış.
İçimden çok şey geçiyor,
ama söyleyemiyorum.
kadınları utanıyor memleketimin.
utandırılıyor kadınları...