Saki

Kıl çoraplarda parmak uçlarım gıdıklanıyor, saki...
Ellerim ölüm soğukluğuyla dokunuyor yokluğuna...
sensizlik mihenk taşı, yalnızlığım kuruş kuruş...
Saki, sen sessiz eriyen bir mum.
Saki ben, aksinde titreyen gölge.
Saki senin rüzgarın yönsüz.
Saki benim yönüm sen...

Uzanıyoruz seninle yere, akrep yelkovan misali
günde yirmi dört kez ancak gelmekteyiz üstüste
nefesin Saki, kehribar sarısı dişlerin...
Senin gözlerin saki, durgun bir göl.
Ancak ben göğsüne türküler yakarsam,
gülebiliyoruz...

01:33 14.06.2012