Veresiye

Veresiye defterine
yazdırdım
tüm sabahları
uyanmaktan korkuyorum.
Borçlular çevirecek yakamı
düşünmekten kaçtığım tüm gerçekler
İcraya verecekler beni,
Haciz yoluyla alacaklar
gençliğimi...
saracaklar dört bir yanımı

yirmi dört saat...
Tik, tak...
hep aynı terane...
kabak tadı
veriyor artık hayatım
yıllarım veresiye...
değişmiyor hiç bir renk,
siyah aynı siyah,
yeşil aynı yeşil...
bu sokaklar sen gideli
yine fakir, yine sefil
ayakkabım yine delik
bayramlarda boynum yine bükük
baba...
baba korkularım var
aynı seninkiler gibi
ne zormuş baba olmak
sen gibi güçlüyü oynamak

Baba sabahlarım aynı senın gibi
baba ellerim aynı senın
ellerin gibi
ama erken değilmi?
titreyişler.
baba...
kimsesizliğim de senin gibi
bende belki gelince elli beşime
şeker hastalığı düşer peşime
belki bende korkarım
bacaklarım kesildikten sonra
ölmekten...

Ele avuca düşmekten
bir bastona dayanıp
ölüme topal yürümekten
baba...
kardeşlerim de aynı seninkiler gibi,
vefasız...
vefasız...
vefasız...