Domuz Bağı

En çok kendime verdim zarar
Tutsak ettim hayalleri,
Fikrimin hücrelerinde
Vurdum başımı taşlarına
Vurdum…
Çıldırdım…
Her yerim kan,
Sıçradı üzerine, günün ve güneşin
Utandı ayrılık.
Saklandı, kaçtı gerçek benden
Gitti demeye dili varmadı kavuşmanın
Yokluğunda, en çok kendime yaşattım
Sorgu ve işkenceyi
Domuz bağına bağladım yüreğimi
Bir daha kaçıp gitmesin diye sana.
Kanım damlar kaybetmişliğin korkularına.