25 Eylül 2014 Perşembe
Karalama
ruh;
Elimde kurşun kalem,
gel sualin yazayım
Cevap vermez dilimi,
ateşte mi yakayım?
Uzun uğraş sonunda,
meziyetse yaşamak
Neden nefesle değil,
nefsimle dolaşırım?
Bu cezanın yükünü eğermiş urgan mı alır?
Benim ağır bedenimi suçlarımı o mu taşır.
Ustanın elinde çırak, uzun mesele eğitmek
Neden eğitilmek kolay, eğitmek zor zanaat?
Şimdi oturmuş insanlar modern kavgalar peşinde
Hepsinin de tek amacı birbirlerini alt etmek.
Benim gibi düşünmeyen bana düşman mı olmalı
Anlaması lazım değil, tok uyuyanın açları.
Sanmak en büyük hata...
Ulaşmaz bir sonuca.
Ben sanıyordum ki, sizleri...
Boş konuşulan söz safsata,
Boşa yazılan karalama.
...
Mana;
Kalem kağıda dokundu
Önce bir siyah leke, nokta oldu
Sandim ki böldü,parçaladı duru tertemiz beyazı
Lakin kalem kalktığında kağıttan
Okudum dunyayı o 'kara' yazgidan
...
ruh;
Sandı ki kağıt kalemi, iyi işler işleyen
Üzerinde dolaştıkça lekelendi garipten
Duru, temiz beyazın hayali değildi bu
Kim ister ki yaftalığı, temız dolaşmak varken...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder