Sunay Akın'ın Atlarına İthafen

Sizin atlarınız,
süslü fayton arabalarında
benim köyümün atları
kızgın güneşin altında kazanırdı
ekmek paralarını...

Sizin şiirlerinizi
İstanbulun konakları,
benim şiirlerimi süslerdi
iç anadolunun
kerpiçten yapılmış gece konduları

Sizin amcalarınız,
zenginleriniz takarken fötr şapkaları,
öldükten sonra,dedemin
paltosunda buldum ben eski bir
tabakayı...

Sizin saklandığınız
taksinin dikiz aynası,
benim saklandığım
bir köy dolmuşunun
tozlu bir yolda arkasında
bıraktığı dumanı...

Sizin şiirleriniz
yaşanmışlığınızın sıgındığı liman...
Benim şiirlerim
annemin yastık altına akıttığı
denizdir ki mavisi olmayan...

Benim annem gözlerime
kahve kahve bakardı.