Tasa

Kibrit çöpünden ev yaptım bize
Çatısında guvercınlerın homurdandıgı,
hayal etmek ne kelıme.
Gomdum sevdayı bır hıdırellez aksamı,
dönüş dilemedim bu defa.
Gül dalına minnet etmedim.
Uzun uzun kavakları var o evin,
ruzgar estıkçe hışırdayacakmış dalları.
Yaslanıp duvarına, tıtrek bakıslarınla
karıştırmanı düşleyerek saçlarımı,
geçim derdi yok.
Gunesın batması tek tasamız...
Penceremıze inatlaşıp açmayan sümbüller,
dilimize verilip tutulmayan sözler ve anlımıza utanç düşürdüm.
Baca kurmadım, tütmesin ocağın.
Salıncak yapmadım, oynamasın oğlun uşağın.
Ben bir girdabın ortasındayım.
Sana mutfağında öc pişirdim.
Bulut çizmedim yağmursuz kal diye...
Sana bir ben çizdim gözlerimden ibaret,
uzadıkça ırayan yollar çizdim.
Gül tenimsiz, sevişmesiz kal diye.