Ağlama Duvarı

Ağlıyorum, dayanmışım ağlama duvarıma.
Ayyuka çıkan, hıçkırıklarla
Çocuklarsa hep şen
Ağlıyorum ve tüm bebekler,
Vaftiz oluyor gözyaşımda.
Ten ten, ırk ırk, çocuklar
Oynuyor, tuzlu suyumda


Sesimi kimse duymuyor,
Ya da uğraşmıyorum,
Duyulması için maymunlarıma.
Dünya ya gülümsüyor,
Duvarıma ağlıyorum.
Kadınlar lohusalıktan çıkıyor gözyaşımda.

Tebessümümden habersizce çalınmış
Işıltıyla sırtarıyor güneş dünyaya
Oysa dünyayı da yıkayan, benim gözyaşımla.

Sevgi ne kadar gerekliymiş bedenime.
Istıraba gebe, suni tenime üşüyorum!
Ağlıyorum, ağlıyorum ağlıyorum…
Bir fahişe tövbe ediyor gözyaşımda
O da utanmazlığına gebe,
bir daha dönmem diyor, yitirdiği yitiklere.


Oysa ağlama duvarım mutlu,
İbadet ediyor, ona dönüyorum,
Tamahkâr oluyor taşları arzularımla,
Bedenim yıkanıyor gözyaşımda
Ben, ağlıyorum
Ve tüm bebekler vaftiz oluyor gözyaşımda.