Çiviler çakıyorum.
Tutunmak için,
Ömür dediğimiz, evin duvarlarına.
Sıvası dökülmüş...
Darma dağın odaları.
Yere düşmüş çerçeveler.
Susmuş...
Konuşmuyor zamanın tik takı?
Kırık camların ardında...
Yarı tebessümlü suretler.
Küfrediyorlar anılara.
Sadakatse yerde tozlu bir halı.
Farkında olmadan çiğniyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder