Dedi ki

Sağır doğdu aşk, kör ve topal
Görmedi doğan günü
Hissetmedi güneşin sıcaklığını
Hasta…
Duymadı inin cinin geceleri
Top oynadığından başkasını
istesede oynayamadı.
Şer oldu arkadaşı
Karanlıktı sırdaşı.
Korktuğunda bildiği duaları
Okuyacak dili de yoktu.
Keşke görseydi kaybettiği ışığı
Keşke duysa da takip ettiği ayak sesini
Bilse de varsaydı huzurun otağına
Damlamazdı irin, irin.
Dedi ki; sonsuza kadar
Dedi ki; Sıktır merak sardığım ormanlar
Kurtta uyur, kuzuda
Ve yine dedi ki; Uçtu Hüthüt kuşu