Darıldım

Ağaç oldum yeşerdim
Uzadım göğe erdim
Adem oğlu dallarımı
Darağacı eyledi
İsa’yı göğsüme gerip
Pir sultanı astılar
Kalem edip haksızları
Haklı diye yazdılar
Savcılar elinde
Denizlere kırıldım
Pirim benden gideli
Ben, pirime
Darıldım



Deli gönül şu dünyada
Muradına ermedi
Ne Mevlana anladı
Ne de Şems’ i Tebriz’i
Sürgüne gönderdiler
Aşk denen çingeneyi
O gittiği günden beri
Kavuşmaya
darıldım


Kestim çatal dilimi
Yana saldım ellerimi
Çevirdim yarı yoldan
cenge giden Ali’ yi
Kerbelâ da Hüseyin’ i
Yitirdiğim den beri
Kellem koltuğumda
Kerbelaya darıldım
…